විද්යාව හා තාක්ෂණයේ දියුණුවත් සමඟ වෛද්ය විද්යාව නව දිශානතියකට ගමන් කර ඇත. අද්යතන සමාජය තුළ අති නවීන වෛද්ය උපකරණ මෙන්ම නවීන වෛද්ය සේවාවන් සමඟ කැටි වූ සමස්ත වෛද්ය පද්ධතිය පිළිගැනීමට ලක්ව ඇත.
ගැහැණියකු පිරිමියෙකු බවටත්, පිරිමියෙකු ගැහැණුයෙකු බවට පත් කිරීමට පමණක් නොව විවාහක යුවලගේ අභිමතය පරිදි දුවෙක් හෝ පුතෙක් ලබා ගැනීමට තරම් වෛද්ය විද්යාව දියුණු වී ඇත.
මෙවැනි පසුබිමක් මත විවාහක බොහෝ දෙනෙකුට පවතින ගැටලූවක් ලෙසට දරුඵල නොමැති වීම පෙන්වා දිය හැකිය. මෙම ගැටලූවට විසඳුමක් ලෙසින් නළ දරු තාක්ෂණය සමකාලීන සමාජය තුළ ජනප්රිය වී ඇත. එබැවින් නළ දරු තාක්ෂණය පිළිබඳ වැඩිදුර කරුණු පිළිබඳ අවධානය යොමු කිරීම වැදගත් වේ.
වෛද්යතුමනි, නළ දරු තාක්ෂණය යනුවෙන් අදහස් වන්නේ කුමක්ද?
නළ දරු තාක්ෂණය යනුවෙන් අදහස් වන්නේ, කාන්තාවකගේ ඩිම්බයක් සහ පිරිමියෙකුගේ ශ්රකාණුවක් පිටතට ගෙන එය පරේෂණාගාරයක් තුළ දී කළලයක් නිපදවා එය කාන්තාවකගේ ගර්භාෂයේ තැම්පත් කිරීමේ කාර්යයි. එය අපි IVF (In Vitro Fertilization) තාක්ෂණය ලෙස හඳුන්වනවා.
විවාහක යුවලකට දරු සම්පත් අහිමිවීමට බලපාන සාධක මොනවාද?
විවාහක යුවලකට දරු සම්පත් අහිමිවීම කෙරෙහි බලපාන සාධක කිහිපයකි. ඒ අතරින් මද සරුභාවය (Infertility ප්රමුඛ කාරණය වේ. එමෙන්ම පහත සඳහන් සාධක ද මේ සඳහා බලපායි.
- ඩිම්බකෝෂවල නිසි පරිදි ඩිම්ඩ මේරීම සිදු නොවීම.
- පුරුෂයාගේ ශ්රකාණුවල ප්රමාණය සහ ගුණාත්මකභාවය අඩුවීම.
- පැලෝපීය නාළවල අවහිරතා.
- ගර්භාෂය ඇතුළු ස්ත්රි ප්රජනන පද්ධතියේ අසාමාන්යතා.
- මානසික පීඩනය නිසා ඇතිවන හෝර්මෝන අසමතුලිතතා.
උක්ත හේතු සාධක වලට අමතරව කිසිදු හේතු සාධකයක් නොමැතිව විවාහක පිරිසගෙන් 30%ක් පමණ පිරිසක් දරුවන් පිළිසිඳ ගැනීමට පවතින හැකියාව නොමැති වීම යනාදි කරුණු පෙන්වාදිය හැකිය.
නළ දරු තාක්ෂණය භාවිත කළ හැක්කේ කුමන පුද්ගලයින්ටද?
පුරුෂයාගේ ශ්රකාණු ප්රමාණය මිලියන 05කට වඩා අඩු නම් සහ ශ්රකාණුවල සක්රීයභාවය අඩු නම් ස්භාවික ක්රමවේදයට දරුවෙකු සාදා ගැනීමට නොහැකි ය. නමුත් නළ දරු තාක්ෂණයෙන් ශ්රකාණු මිලියනයටත් අඩු අයටත් දරුවකු සාදා ගැනීමට පුළුවනි. ශ්රකාණු නිපද වූ නමුත් ශ්රක නාළවල අවහිරතා ඇති විටදීත් නළදරු ක්රමය භාවිත කළ හැකිය. ඇතැම් පුරුෂයින් තුළ උපතින් ම ශ්රකාණුවල දුර්වලතා පවතියි. ඔවුන්ටත් මෙම තාක්ෂණය යොදා ගත හැකියි.
කාන්තාවක් විවාහ වී අවුරුද්දක් ගත වූවත් දරුවෙකු නැති නම්, වෛද්ය ප්රතිකාර සඳහා යොමුවිය යුතුය. දරුවෙකු නැති වීමට හේතුව කාන්තාවගේ ඩිම්බකෝෂවල ඩිම්බ නොසෑදීම හෝ ඩිම්බකෝෂවල අක්රියතාව නිසා නම්, නළ දරු ක්රමය මඟින් දරුවෙකු සාදාගත හැකිය. ඒ වගේම දරුඵල අහිමි වයස්ගත කාන්තාවන්ට ද මෙම ක්රමවේදය යොදා ගත හැකිය.
තවද එන්ඩොමෙස්ටි්රයෝසිස් (Infertility නම් රෝගය ඇතිවිට, ඔවුන්ගේ ඩිම්බකෝෂවල සහ පැලෝපීය නාළවලට හානි සිදුවීම නිසා ස්භාවික අයුරින් දරුවෙකු සාදා ගැනීමට නොහැකිය. ඒ අයට ද මෙම ක්රමය භාවිත කළ හැකිය.
නළ දරු තාක්ෂණය හැරුණු විට දරුඵල ලබා ගැනීමට වෙනත් ක්රමවේද පවතිනවා ද?
ඉහත සඳහන් ගැටලූ ඇති පුද්ගලයින් ප්රථමයෙන් ම IUI (Intra Uterine Insemination) තාක්ෂණය මඟින් ප්රතිකාර ලබාගත යුතුය. එහිදී ඩිම්බ මේරිමේ ගැටලූ ඇති කාන්තාවන්ට ඖෂධ මඟින් ඩිම්බ මේරීම සිදුකරන අතර ශ්රකාණුවල සක්රීය භාවය අඩු පිරිමින්, ඔවුන්ගේ ශ්රකාණු ඩිම්බයක් ආසන්නයේ තැම්පත් කිරීම සිදුකළ හැකිය. මෙම ක්රියා මගින් සාර්ථක ප්රථිඵල නොලැබුණේ නම් පමණක් නළ දරු ක්රමයට යා යුතුය. එනම් නළ දරු තාක්ෂණයට යා යුත්තේ IUI තාක්ෂණයේ ප්රථිඵල අසාර්ථක නම් පමණයි. හෝර්මෝන ආබාධ නිසා, අක්රමවත් ඔසප් චක්රයක් සහිත දරුවන් නොමැති කාන්තාවන් සඳහා ද උපතින් ම ශ්රකාණුවල දුර්වලතා පවතින අයට ද මෙම ක්රමය භාවිත කළ හැකිය.
තවද පුරුෂයාගේ ශ්රකාණුවල සක්රීයතාව ඉතා දුර්වල නම්, එවැනි අවස්ථාවක දී ශ්රකාණුවක් ඩිම්බයකට එන්නත් කර සංසේචනය Intra Cytoplasmic Sperm Injection කිරීම නැමති තාක්ෂණය යොදා ගැනේ.
මුලින් ම විස්තර කළ IUI තාක්ෂණය සිදු කර එය අසාර්ථක වූයේ නම් පමණක් පරීක්ෂණාගාරයක් තුළදී කළලයක් නිපදවා එය කාන්තාවකගේ ගර්භාෂයේ තැම්පත් කළ හැකිය. IUI තාක්ෂණය පස් වතාවකට වඩා සිදු නොකරයි. එම අවස්ථාවන් පහේම කළලයක් බිහි නොවන්නේ නම්, කළලයක් තැම්පත් කිරීමේ ක්රමවේදයට යොමුවිය යුතුය.
(අපේක්ෂා රෝහලේ වෛද්යවරයෙකු සමඟ සිදුකළ සංවාදයක් ඇසුරිනි – සංවාදය සහ සටහන – ප්රසාදිනි ජයලාල්
