The BMJ සඟරාවේ ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද මෑත කාලීන අධ්‍යයනයකින් හෙළි වූයේ බර අඩු කර ගැනීම සම්බන්ධයෙන් සාම්ප්‍රදායික කැලරි සීමා කළ ආහාර වේලක් මෙන් කඩින් කඩ නිරාහාරව සිටීම ඵලදායී විය හැකි බවයි. විකල්ප දින නිරාහාරව සිටීම වැනි ඇතැම් නිරාහාර ක්‍රම තරමක් හොඳ විය හැකි බව අධ්‍යයනය පවසයි. කෙසේ වෙතත්, මෙම බලපෑම් තහවුරු කිරීම සඳහා දිගුකාලීන අධ්‍යයන අවශ්‍ය බව පර්යේෂකයෝ අනතුරු අඟවති.
තරබාරුකම පිළිබඳ වැඩිවන කනස්සල්ලක් මතුව ඇති අවස්ථාවක මෙම අධ්‍යයනය සිදු කර ඇත. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය (WHO) පවසන්නේ 2022 වන විට ලොව පුරා වැඩිහිටියන් බිලියන 2.5ක් පමණ අධික බරින් යුක්ත වූ අතර මිලියන 900කට ආසන්න සංඛ්‍යාවක් තරබාරු අය ලෙස වර්ගීකරණය කර ඇති බවයි.
මෙම අධ්‍යයනය සඳහා, පර්යේෂකයන් වැඩිහිටියන් 6,500කට වැඩි පිරිසක් සම්බන්ධ කර ගනිමින් අහඹු ලෙස සායනික අත්හදා බැලීම් 99ක දත්ත සමාලෝචනය කළ අතර, ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙකුට පෙර පැවති සෞඛ්‍ය තත්වයන් සහ සාමාන්‍ය BMI අගය 31ක් තිබුණි. මෙම අධ්‍යයනයන් සති තුනේ සිට 52 දක්වා පැවති අතර, විවිධ කඩින් කඩ නිරාහාර විලාසයන් ආවරණය කරන ලදී, ඒවා අතර:
- කාල සීමා සහිත ආහාර ගැනීම (උදා: 16:8 ක්‍රමය)
- විකල්ප දින නිරාහාරව සිටීම (දිනපතා පැය 24 පුරාම නිරාහාරව සිටීම)
- දවස පුරාම නිරාහාරව සිටීම (උදා: 5:2 ආහාර වේල)
කැලරි පාලනයක් නොමැති ආහාර වේලට සාපේක්ෂව, සියලු ආකාරයේ කඩින් කඩ නිරාහාරව සිටීම සහ අඛණ්ඩ කැලරි සීමා කිරීම කුඩා බර අඩු කර ගැනීමට හේතු විය. නිරාහාර වර්ග අතර, විකල්ප දින නිරාහාරව සිටීම වඩාත් කැපී පෙනෙන නමුත් තවමත් මධ්‍යස්ථ වාසියක් පෙන්නුම් කළ අතර කැලරි සීමා කිරීම සහ අනෙකුත් කඩින් කඩ නිරාහාර උපාය මාර්ගවලට වඩා තරමක් වැඩි බර අඩු කර ගැනීමට හේතු විය.
අඛණ්ඩ කැලරි සීමා කිරීම් හා සසඳන විට විකල්ප දින නිරාහාරව සිටීමෙන් සාමාන්‍යයෙන් කිලෝග්‍රෑම් 1.29ක අමතර බර අඩු වීමක් සිදුවිය. එය කාල සීමා සහිත ආහාර ගැනීම සහ මුළු දවසම නිරාහාරව සිටීම පිළිවෙලින් කිලෝග්‍රෑම් 1.69කින් සහ කිලෝග්‍රෑම් 1.05කින් ඉක්මවා ගියේය. කෙසේ වෙතත්, මෙම වෙනස්කම් තරබාරුකම ඇති පුද්ගලයින් සඳහා සායනිකව වැදගත් යැයි අධ්‍යයනයෙන් අර්ථ දක්වා ඇති කිලෝග්‍රෑම් 2ක අවම සීමාව සපුරා නොතිබුණි.
සැලකිය යුතු ලෙස බර අඩු වීම ප්‍රධාන වශයෙන් දක්නට ලැබුණේ සති 24කට අඩු කාලයක් පැවති අධ්‍යයනයන්හි ය. දිගු අත්හදා බැලීම් (සති 24 හෝ ඊට වැඩි) අතර ප්‍රතිලාභ පැහැදිලි වූයේ ව්‍යුහගත ආහාර වේලක් අසීමිත ආහාර රටා සමඟ සංසන්දනය කිරීමේදී පමණි.
අධ්‍යයන කතුවරුන් දිගුකාලීන පර්යේෂණ සඳහා ඇති අවශ්‍යතාවය අවධාරණය කළ අතර, “බර අඩු කර ගැනීම සහ හෘද පරිවෘත්තීය අවදානම් සාධක සඳහා අඛණ්ඩ ශක්ති සීමා කිරීම හා සමාන ප්‍රතිලාභ කඩින් කඩ නිරාහාර ආහාර වේලට ඇති බවට වර්තමාන සාක්ෂි යම් ඇඟවීමක් සපයයි” යනුවෙන් පැවසීය.
