පසුගිය ජූලි 17 වෙනි සෙනසුරාදා සාධාරණ සමාජයක් සඳහා ව්‍යාපාරය, විපක්‍ෂ කණ්ඩායම් සමග එක් මේසයකදී හමුවිය. එදින විද්යුත් මාධ්‍ය නාලිකාවන්ට එය තවත් සිද්ධියක් පමණක් විය. හේතුව රටේ වර්තමානයේ ප්‍රමුඛතාවය තෝරාගත නොහැකි වීමය.
හැම දිනකම, සංඛ්‍යාවෙන් ඉහළ යන, කොවිඩ් මරණ, වසංගතයට ගොදුරුවූ රෝගින් ප්‍රමාණය, වන අලි පහරදීම් සහ මරණ, පොහොර හිඟයෙන් පා`ථ වූ ගොවිබිම්වලට රැස්ව ආණ්ඩුවට සාප කරන ජනතාව ආදි බොහෝ අනුවේදනීය සිද්ධින් එක් දවසක් තුළ වාර්තාවන නිසාය.
43 කණ්ඩායම වෙනුවෙන් කතා කළ පාඨලී චම්පික එහිදී කීවේ, ආණ්ඩුවට පමණක් නොව, විපක්‍ෂයට පවා ජනතාව දොස් නගන බවය. පාඨලී පවත්නා තත්වය මැනවින් තේරුම් ගෙන ඇත. එහි විලෝමය විපක්‍ෂ කාර්ය භාරය අසාර්ථක බවය. සාධාරණ සමාජයක් කරා ව්‍යාපාරය මූලිකවූ මේ පෙළගැස්ම කොතරම් ප්‍රබලවීද යත් ජනධිපති ගෝඨාභයට තමන් ඊළඟ ජනාධිපති අපේක්‍ෂකයා බව කියන්නට සිදුවිය.
අනෙක් හාස්‍ය ජනක ප්‍රතික්‍රියාව, රනිල් මංගල දෙදෙනාත් තවත් බලවේගයක් සැලසුම් කරන බවය. අර්ජුන් මහේන්ද්‍රන් ගෙන්වා, අධිකරණයට භාර දෙන තෙක් රනිල් වෙන කිසිදු ව්‍යාපාරයකට සුදුසු විය හැකිද? එසේ කියන්නේ බැඳුම්කර නඩුවේ එක් විත්තිකරුවෙකු රනිගේ කැබිනට් සගයෙකු නිසාය. පාස්කු ප්‍රහාරයේ මහමොළකරු හෙළි කිරීම සිරිසේන කළ යුතුවේ. එසේ කියන්නේ ජනාධිපති වාර්තාවේ නිර්දේශ අනුවය.
රටම බිඳ වැටී ගම් දනව් මළ ගෙයක්වී ඇති මේ නිමේෂයෙහි විපක්‍ෂයේ වගවීම බිංදුවය. ආණ්ඩු විරෝධයට රාජපක්‍ෂලා කොඩිඩ් වසංගතයට මුවා වී මුහුණ දෙති. සිවිල් පාලනය සිර කොට, ජනාධිපති ගෝඨාභය යාමට සැලසුම් කළ ගමනට ආණ්ඩුවේ බහුතරයත් විරුද්ධය. බැසිල් පැමිණීමෙන් පෑ හැකි අමුතු ප්‍රාතිහාර්යක් නැත. බැසිල් පැමිණියේ ආණ්ඩුවේ අසාර්ථකත්වය තදින් දැනුණ නිසාය. කොළඹ දිස්ත්‍රික් මන්ත්‍රී ජගත් කුමාර ලවා පොලිස් මර්ධනය ගැන සරත් වීරසේකරට යම් ප්‍රමාණයක තරවට්ටුවක් කරවීය. සාගර කාරියවසම් ලවා දල්වා, විසි කළ ගුණ්ඩුව ගෝඨාභයට මිස, ගම්මන්පිල එල්ල කළ එකක් නොවේ. මේ නිරූපනය වෙන්නේ ආණ්ඩුවේ බෙදිල්ල සහ කැළඹීම මිස නව ආර්ථීක ක්‍රමෝපායන් නොවේ. රාජපක්‍ෂලාට ඉවසිය නොහැකි මේ දේශපාලන බඩරිදිල්ල 2014ට පෙර නම් අයියා මළෝ එකතුව දරා ගත්හ. වර්තමානයේ රාජපක්‍ෂ පැටවුන් මේ බඩේ ගායෙන් නගන කෙඳිරියට උන්ගේ අම්මලාත් ගෝරි අදිනු පෙනේ.
වැලේ වැල් නැතිව සිටි ආණ්ඩුව සිටින්නේ ජනාධිපති සටන ගැන නොව, සැඟවී පන බේරා ගන්නා නිමේෂයකය. ඊළඟ පාරත් එන්නේ මම යනුවෙන් ගිය සඳදා ගෝඨා කීවේ රාජපක්‍ෂ පැටවුන්ට ඇහෙන්නටය. සරත් වීරසේකර වැනි පිස්සන්ගේ රංගනය හරහා වැටෙන අඹ කොට්ට ලේන් කොට්ට අහුලා ගැනීමට තම සරම් කඩම`ථ අල්ලන තරමටවත් විපක්‍ෂය ශක්තිමත් නැත.
ආණ්ඩුවේ අනාගැනිල්ල නිවැරදිව තේරුම් නොගෙන විශ්වාසය භංගය හරහා විපක්‍ෂය කළ සරම ඇල්ලීමෙන් ආණ්ඩුව තම අර්බුදය තුනෙන් දෙකෙන් වසා ගත්හ. කුඩා අවදියේ කුඩා එවුන් මුහුණ දුන් ආකාරයට විපක්‍ෂයේත් සරම් කැඩී බිම හැළිණ. මේ කරන්නේ විහි`ථවක් නොවේ. රට වැටෙන ප්‍රමාණය, රටේ ප්‍රශ්න ගොඩ ගැසෙන ප්‍රමාණය උකහා ගැනීමට, කළමනාකරණය කිරීමට තැන තැන විසිරී සිටින වර්තමාන විපක්‍ෂය අසමත් බව සිහි කිරීමය. සාධාරණ සමජයක් පෙළ ගැසෙන්නේ ඒ නිමේෂයෙහිය. ඊට එරෙහිව රනිල් මංගලගේ කස්තිරම පුහුණු කරන්නේද රාජපක්‍ෂලා බවට ප්‍රාදේශීය සභා පෙරළි සාක්ෂි දරති. සජිත්ලා විශ්වාස භංගය හරහා ආණ්ඩුව කොඩිය ඉස්සූ බව මරික්කාර්ලා නොදනිති. බැසිල්ගේ සැලැස්ම පළාත් සභා ඡන්දය දිනා ජනතාව තමන් සමග බවත් ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාවට දැන්වීමට සහ බෙදුණ විපක්‍ෂයේ වාසිය ගෙන රනිල් වික්‍රමසිංහ 2024 පොදු අපේක්‍ෂකයා කිරීමටය.
එක දිගට, රනිල් කළ ජනතාවාදි වැඩ ඉහළින් තක්සේරු වන මොහොතක, රනිල් උස්සා තැබීමට බැසිල්ට පිස්සුදැයි ඇසිය හැකිය. රනිල් කළ හොඳ සියල්ල ඇමති ලෙස කාගේ හෝ පාලන කාලයට අයත්ය. තරුණ සේවා සභාව යනු 1967 අංක 11 දරණ පනතේ දිගුවකි. කරු ජයසුරිය හෝ පොන්සේකා 2015 ජනාධිපති වුණා නම්, අර්ජුන් මහේන්ද්‍රන් ලංකාවේ සෙල්ලම් දාන්නේ නැත. සිරිසේනට රනිල් මෙහෙයවීමේ හයියක් නොතිබිණ. විධායක ජනාධිපති වී පළමු රාත්‍රියේම ගෝඨාභය හමුවන තරමට කොඳු ඇටය බිඳුණ සිරිසේන, පාස්කු ප්‍රහාරය නොදැන සිටියා නොවේ. විශ්වාස භංගයේදී සිරිසේන කළ කතාවෙන් ඔහු සිටින්නේ කාට මුවාවීදැයි තේරුම්ගත හැකිය. තිලක් මාරපන වජිර අබේවර්ධන දෙදෙනාම ඇවන්ගාර්ඩ් සමාගම වෙනුවෙන් යහ පාලන ආණ්ඩුව කඩේ යැවූහ. රනිල්ගේ නායකත්වයේ බුද්ධිමහිමයේ දිල පළල එසේය. මානවම්ම ගැන දන්නේදැයි ඇසූ විට, ආන්න රනිල් කියා සමහරු චූන් වූහ. එහෙත් පස්දුන් කෝරළයට නම ලැබුණ හැටි කියන්නට ගොස් රනිල්ගේ යට ඇඳුම් තෙමී ගිය හැටි රටටු දනිති. ඉතිහාස දැනුම කෙසේ වෙතත් රනිල්ගේ දේශපාලන ඉතිහාසය එහෙමය.
රනිල් කළ සාර්ථක වැඩ පිළිබඳ ඔහු බුහුමන් ලැබුවාට පව් නැත. එය හරියටම 2005 මහින්ද ජනාධිපති කරවීමට ප්‍රභාකරන් කළ උදව් වාගේය. අදත් මහින්දලා තුනෙන් දෙක හදා ගන්නේ පාස්කු ප්‍රහාරයට සම්බන්ධ සැක කරුවන්ගේ උදව්වෙනි. දමිළ මුස්ලිම් කණ්ඩායම් ලවා බලය තහවුරු කර ගත්තාට සිංහල බෞද්ධ නාමයෙන් වාසි ගන්නා රාජපක්‍ෂලා දන ගැස්වීමට රනිල් පින් කරලාම නැත. රනිල් යනු මැතිවරණයක් අතර, එක් දිනකින් බිම දමා මහ පොළොවට සමතලා කළ හැකි පඬරැලකි. පෙරේත පාදයෙන් හෝ දිනුවොත් රාජපක්‍ෂලාට ආරක්‍ෂාවකි. බැසිල්, රනිල් ගේන්න ගේම් ගහන්නේ ඒ නිසාය.
සාධාරණ සමාජයක් ව්‍යාපාරය ඒකරාශී කළ හමුව තීරණාත්මක වන්නේ මේ හේතු කාරණා අනුවය. කරු ජයසූරිය නායකයා නොවේ. එහි කැඳවන්නා පමණකි. කිසිවෙකු කලබල විය යුතු නැත. ඒ කියන්නේ 2024 පොදු අපේක්‍ෂකත්වය සැබෙවින්ම විවෘත බවය. කාට කාටත් වෙන්වූ මහා කාර්ය භාරයක් ඇත. කරු ජයසුරිය කැඳවූ මේ සංධානය පොදුවේ තේරුම් ගත යුතු යමක් ඇත. රට වැටී ඇති මේ ප්‍රපාතයට, උද්ගතව පවත්නා ගැට`ථවලට හේතුව කොවිඩ් වසංගතය නොවේ. වියත් මග නොවේ. රාජපක්‍ෂ පවුලද නොවේ. මේවා ඉදිමුම් පිප්පුම් රුදා මිස රෝග නිධානය නොවේ. ආධාර මානසිකත්වයෙන් පිස්සු වට්ටා ඡන්ද කඩා ගැනීමේ ප්‍රවනතාව පරාජය කරන තෙක් මේ රට ගොඩගත නොහැකිය. සජිත් ප්‍රේමදාස, මේ විපක්‍ෂ එකමුතුවට එකඟව පැමිණීම හේතු දෙකක් නිසා වැදගත්වේ. පළමුවැන්න මෙතෙක් දෙකට බෙදී සිටි එජාපය සහ සජබය එක තැනකදී හමුවීමය. දෙවැන්න සහනාධාර මානසිකත්වය රජයේ මුදලින් දහස් ගණනින් පූජ්‍යස්ථාන තනමින් සිය ගොඩ ලොකු කර ගන්නා රටට ඔරෙත්තු නොදෙන රාපපක්‍ෂ ක්‍රමයෙන් බැහැරව අ`ථතින් හිතන්නට අවස්ථාවක් උදාවීමය.
රටේ විශ්‍රාමිකයන් හය ලක්‍ෂ හැට දහස් පන්සීයකි. රජයේ සෙවකයන් දහනව ලක්‍ෂයකි. සමෘධිලාභින් විසි ලක්‍ෂයකි. මේ සංඛ්‍යා ලේඛන පසුගිය ජූනි 23 දන අමාත්‍ය බන්දුල ගුණවර්ධන පාර්ලිමේන්තුවේදී තහවුරු කළේය. එකතුව හතලිස් පන් ලක්‍ෂ හැට දහසකි. දෙකෝටි විසි ලක්‍ෂයක් වන ජනගහනයෙන් හතරෙන් එකක් මාසිකව රජයේ වැය බරෙන් ජීවත් වන්නෝ වෙති. එහෙව් රටක ඍජු බදු අඩුකර අත්‍යාවශ්‍ය භාණ්ඩවලින් ආදායම් ඉපයීම ගැන නව සංධානය කල්පනා කළ යුතුවේ. රටේ බලය ඇල්ලීම පිණිස සුභ සාධනය උගුල 1953 හර්තාලය හරහා මුලින්ම පාවිච්චි කළේ ආචාර්ය ඇන්.ඇම්.පෙරේරාට හිමිවේ. ඒ හරහා , ආණ්ඩුව දන ගස්වා අගමැති ඩඩ්ලි ගෙදර යැවීය. එහෙත් 56 පෙරළිය හර්තාලයේ ප්‍රතිපලය නොවේ. නැවත ඇන්.ඇම්.ද එක්ව තුනෙන් දෙකක් දිනාගත් 1970 මැතිවරණයේ ආකර්ශණීය පොරොන්දුව ජනතා බඩගින්නට හඳෙන් හාල් ගෙන ඒමය. 1970-77 කාලයේ ජනතාව බස් නැවතුම්පොළවල සාගින්නේ මිය ගියහ. 1977ට පසුව, ජේ.ආර්. හාල් පොත් ක්‍රමය ඉවත් කිරිමෙන් යම් පෙරළියක් විය. එහෙත් ආර්.ප්‍රේමදාස ජන සවිය පෙන්වා ජනාධිපති විය. බැසිල් රාජපක්‍ෂ ඒ ජනසවිය, සමෘධිය නමින් බෞතිස්ම කොට පවත්වා ගෙන යති. වර්තමානයේ විසි ලක්‍ෂයක් සමෘධි පවුල් යනු අසූ ලක්‍ෂයක ඡන්ද ප්‍රමාණයකට වැඩි දෙයක් නොවේ. ඊට වැය කිරීමට ණය ගැනිමෙන් පිට උපායක් නැත. ශ්‍රී ලංකාව දිනෙන් දින හිඟමනට වැටෙන හේතුව නව සංධාන පුරෝගාමීන් තේරුම් ගත යුතුවේ.
2024දීත් බ්‍රෙස්ලට් දෙන්න කතා කරයි නම් රස්සා දෙන්න කතා කරයි නම් අපට මේ වලෙන් ගොඩ ඒමක් නැත. සත්‍ය ලෙසම පෙරමුණක් ලෙස සංධානයක් ලෙස පවත්නා සැබෑව රටට අවබෝධ කර දීමට ව්‍යාපරයක් උවමනාවේ. එය පුද්ගලවාදි නොවේ. වාසි හානි දෙකම ව්‍යාපාරයකට මිස, පුද්ගලයෙකුට ආරෝපනය නොවේ. සාධාරණ සමාජ ව්‍යාපාරය යනු පනස් නව වසරකට පසුව, රටේ යහ පාලනය ඇති කළ මහා ශක්තිය වේ. සමහර සමෘධිලාභි ගම්වල වසර විසි තිස් ගණනක් පැරණි වැල් පාලම් දිරාපත්ව එල්ලී ඇති බව මාධ්‍ය වාර්තා කරති. සමෘධිය සඳහා සුදුසු පවුල් තේරීමට, උත්සාහ කරන ග්‍රාම නිලධාරින් ප්‍රාදේශීය සභා කාරයන්ගෙන් පහර කා රෝහල් ගත කළ වාර්තා බොහෝය. බුලත් විටි තිහකට සරිලන මුදලක් සමෘධි නමින් බෙදා දී ජනතාව ගොනාට ඇන්දවීම, ගමේ පොදු පහසුකම් වැඩි කරනවාට වඩා වාසි දායක බව තේරුම් ගත් දේශපාලනය පරාජය කිරීමේ වගකීම නව සංධානය භාරගත යුතුවේ. දිය කඩිති තරණය කිරීමට දෙවතාවක් සපත්තු මේස් ගලවන ගම්බද පාසල් දරුවන් වැල් පාලමක් හදනවාද සමෘධිය දෙනවාද තීරණය කරන තැනකට රටේ දේශපාලනය වෙනස් විය යුතුවේ. දරුවන් අනාගතය දරුවන් නම් සංවාදය ආරම්භ කළ යුත්තේ ඔවුන් සමගය. ඒ දරුවන් දෙමාපියන් දැනුවත් කරනු ඇත. ටැබ් දීමට සැලසුම් කරන විට, දරුවන් වඳවේ යයි කියා මාපියන් මුලාකොට ඡන්ද ලබාගත් දේශපාලනඥයන් අද බලයේ සිටිති. ටැබ් ලැබුණා නම් නොමිලේ වයිෆයි ලැබුණා නම් ඔවුන්ට කොරෝනා වසංගතය අනාගත පරපුරට අභියෝගයක් වන්නේ නැත.
අපට සමෘධිය එපා වැව හදා දෙන්න කී ගම්වැසියන් මේ රටේ ජීවත් වෙති. මේ කසිප්පු මුදලාලිලා ප්‍රාදේශීය සභාවල බලය ඇල්ලීමට සමෘධිය පාවිච්චි කරති. කොළඹ විපක්‍ෂයේ සගයන් බලය ලැබුණත් ඒ ක්‍රම වේදයම පාවිච්චි කරති. වෙනස් කළ යුත්තේ මෙය බව නව සංධානය තේරුම්ගත යුතුවේ. කුඩා දැරියන් 200ක් අපයෝජනය කොට පාටි දැමූ අකුරැස්සේ සාරුව සුනිල් මෙන්ම, පළාතක් බිය වැද්දූ නූරියේ අතකොටාත් රාජපක්‍ෂලා නියෝජනය කළ ප්‍රාදේශීය සභා සභාපතිවරු වෙති. නවගත්තේගම ගුරුවරිය දන ගැස්වූ එකාත් රාජපක්‍ෂ නිර්මාණයකි. සාරුව සුනිල් සහ අතකොටා යන දෙදෙනාම උ`ථ ගෙදරය. අදත් ඒ පුරුද්දට අපයෝජනයට කුඩා දැරියන් විකිණෙති. ඒවා මාධ්‍ය උත්කර්ෂයෙන් වාර්තා කරමින් ජනතා මානසිකත්වය විකෘති කරති. 2005දී ආරම්භවූ කාඩ රාජපක්‍ෂ සංස්කෘතියට 2015දී සාධාරණ සමාජයක් ව්‍යාපාරය තැබූ අඩය රනිල් සිරිසේන දෙදෙනා එක්ව බුරුල් කළහ. මාදු`ථවාවේ ගරුතර හාමුදුරුවන් වහන්සේ නිස්සරණාධ්‍යාසයෙන් ආරම්භ කළ ඒ සමාජ මෙහෙවර අවසන් කිරීමේ වගකීම යහපාලනයෙන් සුරක්‍ෂිත රටේ බහුතර ජනතාව සතු ඓතිහාසික කාර්යභාරයකි.
2012දී මාදු`ථවාවේ සෝබිත හිමියන් සාධාරණ සමාජයක් ව්‍යාපාරය තුළ සිල්ලර දේශපාලන පොරොන්දු තිබුණේම නැත. ඍජු තේමාව යහ පාලනය විය. මහින්ද පරම්පරාවට එකක් කරගත් ජනාධිපති ධුර කාලය යළි දෙවතාවකට සීමා කළේ යහ පාලනය විසිනි. යහ පාලනය යනු සෝල්බරි ව්‍යවස්ථාවෙක් ජනතාව අත් විඳි අයිතිවාසිකමකි. මිහිරකි. ඒ අයිතිවාසිකම රැකීමට 1970න් මෙපිට කිසිදු දේශපානඥයෙකු ක්‍රියා කළේ නැත. එදා ජේ.ආර්. වර්ජකයන් ගෙදර යැවීය. අද උද්ඝෝෂකයන් නිරෝධායනය කරවති. ආර්. ප්‍රේමදාස, රිචඩ් සොයිසා මරා මුහුදට විසි කළේද ආණඩුවේ වියදමිනි. මාංචු දැමූ සැක කරුවන් පොලිසියෙන් වෙඩි කන්නේ 88-89 කාලයේ ජිනීවා ගිය දේශපාලුවන් භාර ගත් රටෙහිය. මේ ඓතිහාසික බිඳ වැටීම මාදු`ථවාවේ හාමුදුරුවන් වහන්සේ යථාවත් කළහ. ඒ හරහා බලයට පත් සිරිසේන රනිල් දෙදෙනාටම ඒ තේමාව අමතක විය. තනතුරු ලබා මාසයක් ගෙවීමට පෙර, එකෙක් මල්ලීට රස්සාවක් දීමෙන්ද, අනෙකා සිංගප්පුරු චාලි කෙනෙකු ගෙන්වීමෙන්ද සකල ජයග්‍රහණය කෙළෙසූහ. යහ පාලන කාලයේ සජිත් තනි නොකළා කියන්නේද ඒ සිරිසේනමය.
රාජපක්‍ෂලා 2010දී පොන්සේකාට දුන් දසවද නතර කිරීමට, මහා සංඝායා වහන්සේටවත් නොහැකි විය. සෝබිත හාමුදුරුවන් වහන්සේ ඒ සිද්ධිය යහ පාලනය ලෙස විග්‍රහ කළහ. රාජපක්‍ෂ පවුල නැවතත් රට එතැනට තල්ලු කරමින් සිටිති. බැසිල් පාර්ලිමේන්තු ආ දවසේ හන්දි ගානේ රැස් කකා කිරිබත් පිසූ රතිඤ්ඤා පත්තු කළ කිසිවෙකුට නිරෝධායන නීති නැත. අධිකරණයෙන් ඇප දුන් ආණ්ඩු විරෝධි උද්ඝෝෂයන් නිරෝධායනයට යැවූහ. එකිනෙකට පරස්පර මේ සිද්ධි දෙකම දේශපාලනික නොවේ. රටවැසියාගේ අයිතිය සම්බන්ධ කාරණාවකි. 2012 සිට 2015 තෙක් සාධාරණ සමාජයක් කරා ව්‍යාපාරයට කිසිදු දේශපාලනයක් තිබුණේ නැත. මුල්ම සභාව රැස්වූ දවසේ ජාතික පුස්තකාල සේවා මණ්ඩලයට, කරු ජයසුරියත් සරත් පොන්සේකාත්, වාසුදේවත් හිරුනිකා ප්‍රේමචන්ද්‍රත් පැමිණි සිටියහ. විශිෂ්ඨ විදේශ සේවා නිලධාරි ජයන්ත ධනපාලත්, සුදු කොඩි නඩුවේ තීන්දුව විසම්මතික කළ විශ්‍රාමික මහාධිකරණ විනිසුරු පී.බි.වරාවැවත් පැමිණ සිටියහ. පැමිණ සිටි දේශපාලනඥයන් කීවේ තමන් පැමිණීයේ පුරවැසියන් හැටියට බවය. හෙවත් තම දේශපාලන පක්‍ෂ වෙනුවෙන් නොවන බවය. ඒ ගොඩනැගුණේ සමාජ ක්‍රියාකාරිත්වයකි. එයින් වසර නවයකට පසුව, ජූලි මාසයේම (2021-07-17) දිනයක සාධාරණ සමාජයක් කරා ව්‍යාපාරය, (ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ හැර) සකල බලවේගයන් රැස් කරවූහ. ජවිපෙය 2015 සටනේදී පවා පොදු වේදිකාවට හෝ ගොඩ වුණේ නැත. ගිය සෙනසුරාදා එහි මුලසුන දැරූ කෙනෙක් නැත. එහි ඉස්මතුවුණේ නායකත්වයක් නොවේ. සමාජ බලවේගයකි. සක්‍රිය දේශපාලනයෙන් සමුගත් කරු ජයසුරිය කැඳවුම්කරු විය. කැඳවීම සමග නිකුත් කළ පණිවිඩය විවෘත සංදේශයකි.
2012ට වඩා 2021 වෙනස්ය. අතර කාලය වසර නවයකි. කතා කළ යුත්තේ අ`ථත් පරම්පරාවකටය. අ`ථත් ආකාරයකටය. එකතැන පල්වූ අර`ථ බැස්ස නායකයන්ට මේ අභියෝගයට මුහුණ දිය හැකිද? ප්‍රශ්නය අභියෝගය වන්නේ එයයි. ලංකා පාර්ලිමේන්තුවේ මුල් වරට තොරතුරු දැන ගැනීමේ අයිතිය තහවුරු කිරිමේ අදහස පළ කළ කරු ජයසුරිය යහ පාලන කාලයේ එය පළ ගැන්වීය. සිරිසේන යහ පාලනය තුළට මහින්ද රාජපක්‍ෂ කැඳවා කළ කුමන්ත්‍රණය පාර්ලිමේන්වේ පරාජය කිරිමට හැත්තෑ අට හැවිරිදි කරු ජයසුරිය ක්‍රියා කළ ආකාරයගිය සෙනසුරාදා මනෝ ගනේෂන් ලෝබ නැතිව සිහිපත් කළේය. 2024 තෙක් මේ සමගිය බැඳගෙන යාමේ වගකීම මාදු`ථවේ සෝබිත හිමියන් වෙනුවෙන් කරු ජයදුරිය දැරිය යුතුවේ. මේ සංධානය ගැන ඇසූ පමණින් ගෝඨා කීවේ ආයෙත් මං එනවා කියාය. රනිල් මංගලත් සංධානයක් ගැන කතා කරති. මිසටර් ක්ලීන් මිස්ටර් බීන් කොට, 2005 ප්‍රභාකරන්ට පගා දී මහින්ද සමග එක්ව රනිල් විනාශ කළ මංගල, මේ හදන්නේ චන්ද්‍රිකාත් කුමාර වෙල්ගමත් එකට බැඳ රනිල්ට විකිණීමට නොවේද?
2015දී රටේ ස්ථාපනය කළ යහ පාලනය අදත් රට තුළ සක්‍රිය වෙමින් පවතී. ෂානි අබේසේකරලා නිර්දෝෂී විය. නිරෝධායනය කළ නායකයන් මුදා හරින තෙක් කළ උද්ඝෝෂණවලට පොලිසිය ළං වුණේ නැත. අධිකරණය පිළිබඳ ජනතාව විශ්වාස කරන්නේ ඒ නිසාය. 20 වෙනි සංශෝධනය ගෙනාවාට රාජපක්‍ෂලාට පරණ සෙල්ලම් දමන්ට නොහැකි බව තහවුරු වී හමාරය. සමගි ජන බලවේගය හෝ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ යහ පාලන තේමාවේ රැඳී සිය සටන කරත් නම්, ඒ අභ්‍යාසය 2024ට පාදමක් වනු ඇත. ඒ දෙපිරිමට ඊට කැමති නොවනු ඇත. එජාපයත් සජබයත් අද එක් වේ නම් හෙට පනස් ලක්‍ෂයක මිනිස් පවුරකි. ඒ ජයග්‍රහණ යහ පාලන සංකල්ප පාවා දුන් රනිල්ලා සිරිසේනලා නන්නත්තාර වෙලාය. ආයෙත් දේශපාලන පෙරළියකට සාධාරණ සමාජයක් අවශ්‍ය ඒ නිසාය.
නීතිඥ චන්ද්‍රසිරි සෙනෙවිරත්න විසිනි.
